سیزده بدون قانون گریزی...

دیروز خیلی دمغ بودیم، بچه ها برگشتند خونه های خودشون، پیشنهاد دادم سیزده تو حیاط باشیم، دم ماشینمون که بعد یک ماه چشممون به جمالش روشن شد موسیقی بشنویم، عکس بگیریم و کوبیده ی مرغ بپزیم و نون...

خمیر نون ها رو آماده کردم و چند تایی رو بعد اینکه رو ساج جون گرفتن روی زغال گذاشتم معرکه شدند، بعد همون عکس استوری خواهری شد با کپشن، سیزده بدون قانون گریزی...

+یادم رفت بنویسم، بعد هم باد و باران و رعد برق حسابی از خجالتمان درآمد و بدو بدو برگشتیم داخل،  میخوام بگم گاهی همه چیز فقط در عکس ها زیبا هستند، پشت صحنه ی خیلی عکس هایی که میبینیم ممکن است آن چیزی که فکر می کنیم نباشد، اما این هم به خاطر داشته باشیم عکاسی و هنرش ثبت لحظه هاست...

پ ن:

بلاگ های محدودی میبینم، این قدر محدود که گاهی بارها تو وبلاگ تارا هستم و موسیقی ش میشنوم و یا دوست دارم برای نیلوفر کامنت بزارم خوبی نیلوفر موضوع انشا چی شد، یا به دوست دیگه بگم چرا این همه دیر به دیر پست میگذارید، فکر کنم آمار بالای بازدید رو از من دارند...