...

نمیدونم ماه سوم میلادی بین اروپایی ها و کشورهایی که تاریخشون میلادی ه چه جور ماه و چه اعتقاد و باوری بهش دارن، اما اسفند مقارن با این ماه برای ایرانی ها همیشه دلبرانه ترین بوده ، با وجود سختی های روزهای پایانیش، بدو بدو ها، غم و غصه ها و دغدغه های ریز و درشت و حتی الکی ش، گرفتن اسکناس نو از بانک، سبزی پلو ماهی و هفت سینی که خیلی ها فکر می کنند باید باشه تا شرم نگاه پدری با دست های پینه بسته  از نداشتن پول کافی لباس عید بچه هاش...

فرموده بودند:

ﺍﺳﻔﻨﺪ ﻋﯿﻦ ﭘﻨﺞ ﺷﻨﺒﻪ ﻫﺎﺳﺖ
ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺻﺪ ﺑﺎﺭ ﻗﺸﻨﮕﺘﺮ ﺍﺯ ﺟﻤﻌﻪ ﻫﺎﺳﺖ...

اما اسفند این روزها، هر چه هم دلبری کند، هر چه هوایش معطر، پنج شنبه ی دوست داشتنی و قشنگ تر از جمعه ها که نیست شنبه ی سنگینی ست که از همان اول صبح ش منتظر پنج شنبه َ ش نشسته ایم...

+حوصله ی نوشتن ته کشیده هر بار که امیدوار میشم به ادامه ی اینجا بدتر از قبل میشه، وبلاگ ها رو می خونم، لینک نظرات باز میکنم و مینویسم و تایید نکرده می بندم و گاهی همه ی نظرم همان لبخندی ست که می گذارم برای اعلام خواندن همه ی روزها همین شده لبخندی تلخ...