909

نمیدونم چند وقت ه شاگرد جدید آورده بود ،بعد از احوال پرسی و اینکه فامیلی شون چی هست ،نشسته بودم که کارم انجام بده کاملا ً ساکت شدم جز گهگاهی که سوال می پرسید یا چیزی می گفت حرف نمیزدم با خودم گفتم الان فرصت خوبی ه که ببینم واقعا سکوت دوست دارم و شخصیت من اینگونه هست یا نه ، ادعا و وانمود کردن به داشتن همچین شخصیتی از محیط بوده...

حس خوبی داشتم از اینکه مجبور نبودم فضای خالی با حرف زدن پر کنم ،از سکوت من انگار خسته شده بود ،حس کردم دوست داره صحبت کنیم ،اما من حس رضایت خاطر عجیبی داشتم...

فکر میکنم گاهی برای بعضی عادت و اخلاق های خاص گاهی لازم هست خودمون امتحان کنیم که ببینیم از خودمون و شخصیتمون بوده یا محیط...