به تاریخ هفدهم اسفند دیگر!

از دیشب به این فکر میکنم من دیگه حتی رمان های زردم رو هم نباید دیگه داشته باشم، از واقعیت ها به قدری دور شدم که تلاشی نکردم برای به دست آوردن ها و عاشق شدن ها، سن مردهای رمان ها هم دیگه از ما کمتر شده، بعد سی سالگی ها هر روزش ترس داره و نگرانی...!

امروز همراه شدم برای رفتن به دانشگاهشون، یادم رفته بود قدم زدن و راه رفتن مخصوصا ً تو محیط آموزشی، همین کوتاه که قدم برداشتم باز هم مثل همون وقت های دانشگاه خودم، سرم پایین بود و پیش روی خودم فقط میدیدم، دقت نداشتم به مراتب کمتر شده بیشتر نه!

دیشب به این فکر می کردم، از بعد سی سالگی ها هنوز هم من موهای بلند دوست دارم مثل دخترها در دهه ی بیست سالگی، فکر میکنم باید کم کم خودم عادت بدم به اینکه تو چه سن و سالی هستم و خیلی از علایق دیگه برای سن من نیست، مثل عاشق شدن و انتظار برای عشق!

حرف زیاد دارم، از هر دری به مرور مینویسم...!